Église Saint-Pierre de Chaptuzat

Eglise Saint PierreHet oudste deel van deze kerk gaat terug tot de XIIe eeuw. De middenbeuk bezit een spitstongewelf, waarvan de bogen aansluiten op de romaanse kapitelen van de zuilen. Deze kapitelen zijn versierd met motieven die lijken op de bladeren van waterplanten.In het transept is de viering iets verhoogd. Ze is uitgevoerd in een dambordpatroon, opgebouwd uit kalksteen en andesiet en heeft een koepel als overwelving. Deze wordt gedragen door pendentieven, die rusten op het kwartcirkelvormig gewelf van de zijbeuken.De twee dwarsbeuken zijn zeer kort.De afgeronde apsis heeft een halfkoepelvormig gewelf. De zijbeuken eindigen op halfronde kapellen: de ‘chapelle Notre Dame de Lourdes’ aan de noordzijde en aan de zuidzijde de ‘chapelle Saint Roch’.In het voorportaal staan XVe eeuwse doopvonten, die nu gebruikt worden als wijwatervat. De vloer in de middengang en de rechterzijbeuk bestaat uit grafstenen. Onder meer deze van Anne Dubois, echtgenote van de Heer de la Roche, van Marguerite Arnauld, weduwe van de koninklijke notaris van Artonnen en moeder van pastoor Rouher, alsook van pastoors die ooit deze parochie hebben bediend.De klokkentoren met spits boven het westelijke portaal gaat terug tot 1874.De kerk was tot in 1789 opgedragen aan Saint Félix, nu is Saint Pierre de patroonheilige

Church was closed on the day of my visit, but clock works fine and structure is impressive, however demands mild restoration.